تونر کانن مدل 737

کارتریج‌های تونری لیزری مورد استفاده در پرینترهای لیزری در ست‌های CMYK یا همان رنگ‌های آبی، قرمز، زرد و مشکی تولید می‌شوند و با ترکیب‌ این رنگ‌های طیف گسترده‌ای از رنگ‌های مختلف را می‌توان به‌دست‌ آورد. پلیمر مورد استفاده در تونر تولید‌کنندگان مختلف فرق می‌کند. ترکیب تونر از برندی به برند دیگر و حتی از مدلی به مدل دیگر متفاوت است. فرمولاسیون، اندازه‌ی ذرات و نقطه‌ی ذوب مهم‌ترین متغیرها در تونرهای مختلف هستند.

ابتدا اندازه‌ی ذرات تونر بین 14-16 میکرومتر متغیر بودند. برای افزایش وضوح تصویر اندازه‌ی ذرات کاهش داده شد تا با اندازه‌‌ای برابر با 8 تا 10 میکرومتر وضوحی برابر با 600 dpi حاصل شود. کاهش بیشتر ذرات برای افزایش وضوح در‌حال‌حاضر توسط شرکت‌های مختلف در دست توسعه است. شرکت‌های تولید‌کننده‌ی تونر دارای بخش‌های کنترل کیفیت برای توزیع اندازه‌ی ذرات هستند تا پودری مناسب برای استفاده در پرینترهای خود تولید کنند.

 ساخت تونر ابتدا از طریق ترکیب مواد و ساخت قطعات تخته شکل و سپس پودر کردن آن شکل گرفت که در آن برای کنترل اندازه‌ی ذرات از فناوری آسیاب هواجت استفاده می‌شد. این پروسه موجب به‌وجود آمدن ذراتی در اندازه‌های مختلف می‌شود. در نتیجه، تونر نهایی دارای ذراتی در اشکال و اندازه‌های مختلف است. برای افزایش کیفیت چاپ، برخی از شرکت‌ها از پروسه‌ای شیمیایی استفاده می‌کنند تا ذرات تونر را از شناسه‌ها و واکنشگرهای مولکولی تولید کنند. این پروسه باعث سایز و شکل همگن ذرات می‌شود. اشکال و سایز همگن‌تر پروسه‌ی تولید رنگ را بهبود بخشیده و کارایی تونر را افزایش می‌دهد.

کارتریج تونر که تونر لیزری هم نامیده می‌شود از اقلام مصرفی پرینترهای لیزری است. کارتریج‌های تونری حاوی پودر تونر هستند. این تونرها شامل مخلوطی خشک و ریز از ذرات پلاستیکی و کربنی همراه با رنگ‌ مشکی یا دیگر رنگ‌ها هستند. تونر موجود در کارتریج توسط درام که به‌صورت الکترواستاتیک شارژ شده است روی کاغذ انتقال داده شده و توسط رول‌های گرم شده روی کاغ حک می‌شود.

پرینترهای رده‌پایین و رده‌متوسط معمولا از دو قسمت مصرفی تشکیل شده‌اند: کارتریج تونر و درام. درام پرینتر معمولا عمر بسیار بیشتری از کارتریج دارد. برخی از کارتریج‌ها قسمت درام را درون خود دارند؛ در نتیجه، با هر‌بار تعویض تونر، درام هم تعویض می‌شود. بعضی از افراد این طراحی را غیرضروری تلقی می‌کنند که در نتیجه‌ی آن هزینه‌ی اقلام مصرفی دستگاه ب‌دلیل تعویض بیجای درام افزایش می‌یابد. مدل‌هایی که دارای تونر و درام مجزا هستند، اگرچه تعویض آن‌ها کمی دشوارتر است از لحاظ اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند.

تونرهای OEM: گران‌ترین نوع تونرها هستند در واقع تولید شرکت سازنده‌ی پرینتر هستند. برتری عمده‌ی استفاده از این تونرها فراوانی و راحتی خرید و جایگزینی آن‌هاست. این تونرها بالاترین کیفیت چاپ قابل دسترسی با پرینتر را هم ارائه می‌دهند.

تونرهای سازگار: این تونرها که به نام تونرهای Generic یا عام و کلی معروفند توسط شرکت‌های متفرقه تولید می‌شوند. این کارتریج‌ها مشابه کارتریج‌های اصلی بوده و قیمت کمتری نسبت به آن‌ها دارند.

تونرهای Rebuilt: در واقع کارتریج‌های بازیافت شده هستند. در برخی از کشورها با اتمام تونر موجود در کارتریج می‌توان آن را به شرکت تولیدکننده فرستاد تا پس از تمیز کردن آن دوباره شارژ شده و برای کاربر ارسال شود. در این حالت علاوه‌بر شارژ دوباره‌ی تونر، قسمت‌های آسیب‌دیده یا کهنه‌شده‌ی کارتریج تعویض می‌شوند.

تونرهای Recharge یا Refill: کارتریج‌هایی هستند که به‌وسیله‌ی کیت‌های شارژ توسط افراد مختلف دوباره شارژ شده‌اند. این روش کم‌ترین هزینه را در‌بر دارد. در این حالت، تنها تونر کارتریج شارژ می‌شود و قطعات آن دست نخورده می‌ماند. در نتیجه، بعد از مدتی کارتریج از کار افتاده و غیر‌قابل استفاده می‌شود.

کارتریج‌های تونری می‌توانند گران‌قیمت باشند و در بعضی از موارد قیمت برخی از آن‌ها از قیمت پرینترهای لیزری رده‌پایین هم بیشتر می‌شود. در نتیجه، بعضی از افراد با اتمام تونر دستگاه خود دستگاه را هم دور اندخته و پرینتر جدیدی خریداری می‌کنند. از‌این‌رو، نمی‌توان این محصولات را سازگار با محیط زیست برشمرد. نکته‌ی جالب اینجاست که در بیشتر پرینترها کارتریجی که همراه دستگاه هنگام خرید ارائه می‌شود از نوع استارتر است؛ یعنی تونری که در بسته‌ی همراه پرینتر ارائه می‌شود در بهترین حالت دارای 30 درصد تونر از ظرفیت کلی کارتریج است. تمامی این موارد سبب افزایش قیمت تمام شده‌ی تونر برای کاربران می‌شود. در نتیجه، کاربران به روش‌های دیگر، مانند شارژ کارتریج یا خرید تونرهای برندهای متفرقه با قیمتی کمتر رو می‌آوردند؛ البته دو روش فوق، استاندارد نبوده و ممکن است کیفیت چاپ کمتری داشته باشند. این تونرهای متفرقه ممکن است به‌دلیل نقطه‌ی ذوب، ویژگی‌های الکترواستاتیک و اندازه‌ی ذرات متفاوت کیفیت چاپ کمتری داشته باشند.